مدح و ولادت امام زین العابدین علیه‌السلام
بشارت باد بر یاران که عالم خُلد رضوان شد بِهین میلاد فخرالساجدین آن شاه شاهان شد عیان شد پنجم شعبان ز الطاف خداوندی به برج معرفت ماهی تجلّا کرد و تابان شد پدر سلطان دین و مادرش هم دختر شَه بود مبارک مقدمش فخر حجاز و ملک ایران شد زبانم قاصر از مدحش چسان گویم حسین اورا در آغوشش کشید و از لبش بوسید وخندان شد علی نام و لقب سجاد و زین العابدین شهرت هویدا آفتاب و معدلت در ماه شعبان شد همی دانم صفات لم یزل از وی هویدا گشت زبان بگشود و درگهواره یزدان را ثنا خوان شد همان زین العبادی که زدند او را غل و زنجیر همان آزادمرد آخر اسیر قوم عدوان شد برفت از کربلا بر کوفه و از کوفه بر شامات چرا عالم نشد ویران چو جایش کنج ویران شد بگِرد شمع رخسارش بگَرد ای«شاجری»هردم پرِ پروانهٔ دل سوخت اندر جمع و بی‌جان شد |